2004 filandı. bursa askerlik şubesinde muayene oluyoruz. bursa'nın köyünden gelme biri var. küçükken menenjit geçirmiş. hani menenjit vücudun bir yerinde bir araz bırakır ya bunun da diline vurmuş, kekeme, doğru düzgün konuşamıyor. ama eleman 2 metre kapıdan sığmıyor, hep çiftçilikle uğraşmış yaba gibi elleri var. bir tabip teğmen bizi sırayla muayene ediyor. sıra bursalıya gelince yüzünü ekşitti. büyük ihtimalle seni asker yapamayız kat'i raporunu falanca hastaneden alacaksın çıkabilirsin dedi. bursalı yutkundu, gözlerini boşluğa dikti, iki gözü iki çeşme ağlamaya başladı.
ben şimdi köyüme ne yüzle dönerim, ne iş olsa yaparım nolur başımı eğdirme komutanım dedi kekeleyerek.
