21.
-
ekseriyetle akşamları balgat'ta osmanlı kafe'de görünen güzel insan.
geçtiği yerdeki tüm herkesi selamlayacak kadar mütevazi.
ben ilk görüşümde elim ayağım titredi, reis ben, ben senin şiirlerinle büyüdüm diyebildim. sarıldık sırtımızı sıvazladık.
daha sonra bağrı yanık bağlamasıyla bir şiir okudu. ciğerim yandı.
(bkz: uykular geldi de kovdu mu gözüm)
