ortaokuldayım.. delinmiş sıramda defterim ile masum ve sakin bir şekilde teneffüsün bitmesini bekliyordum..
bir anda kafamı kaldırıyorum.. eyvah işte o!!...
hep uzaktan izliyordum bu kızı. elinde kalpli, sayfaları renkli renkli olan bir defter sürekli birilerinin peşine takılan bu kızı anlamaya çalışıyordum. amacı neydi?? sürekli "hadi bir şey yaz bana.. darılırım ama aaa!" gibilerinden nidalarla kızların ve özellikle erkeklerin peşinden koşturması hep gözümü korkutuyordu..
her gece yatağımda bu kızın bana da bir gün bir şey yazdıracağının bilinciyle rahatsız oluyordum.. hep kaçtım; gözünün önünde olmak istemedim.. gülmedim.. her zaman "eğer benden bir şey yazmamı isterse ne yazacağım" sorusunu kendime sorarak cevaplar düşündüm.. nasıl başlamalı; ne demeli??.. hayır, aslında kompozisyon sınavlarından yüksek alırdım.. türkçe hocam da beni çok severdi.. ama burdaki yazma amacımız neydi??.. ne yazmak gerek, nasıl başlamak gerek; nasıl ilerletmek gerek, yazınca elimize ne geçecek??? sorular sorular aklımdaki sorular...
işte şimdi pempe tokalı kız, elinde üstünde tüy bulunan şirin gibi görünen ama aslında bir korku unsuru olan kalemiyle bana gülümsüyordu.. ve aynı şeyler benim de başıma geldi:
+ slm erkannnnn
- slm
+ hadi bana bir şey yaaaaz!! senden hatıra kalsın...
- hııı.. öyle mi?? yaa ben bişi yazmasam olmaz mı??!
+ erkan hadi ama kırılırımmm...
pff... yok mu su nazları.. sinir ederler..
"allahım neden ben?" sorusunu sürekli kendime sorarken bizim nazlı kızımız defter ile kalemi önüme koymuş beni bekliyor..
allah kahretmesin.. ne yazılır ki bunlarda?? en iyisi önceki yazanlardan biraz kopya cekmeli.. ama kızı basımdan göndermek için benim de biraz naz yapmam gerek..
allahım ne hallere düştüm.. rabbim sınadıkça sınıyor karakterimi:
-yaa, ama sen basımdayken ben yazamam ki.. konsantre olamam...
+pekiiii canııımmm...
o arkasını dönüp kıvırta kıvırta giderken ben hızlıca sayfaları karıstırmaya basladım.. biraz bakınca coğu erkeğin su cümleyle baslamıs olduğunu gördüm:
"bana kalbin kadar temiz bu sayfayı ayırdığın için..."
hııım.. demek racon bu... ben de racona uymalıydım.. evet evet..
kalemi aldım ve cümleyi büyük bir hızla karışık kuruşuk bir şekilde yazdım..
ve böylece bir başlangıç yapmış oldum..
sonrası da kendiliğinden geldi.. "iyi kızsın" "cici kızsın" "hep arkadasım kal emi" gibi söz öbekleri bir sayfayı doldurdu.. kızımıza teslim ederken de "oku ama kırılırımmm" diye de tembihleyerek de güç gösterisi yaptım.. üstümden sanki bir tırın yükü kalkmış gibisinden mutlu mesut teneffüsü tamamladım..
ne kadar da salakça gibi görünen bir cümle olsa da o zaman bana bayağı bir yararı dokunmuştur...
ama efendim yani... şimdi böyle kızlara böyle cümleler.. değil mi ???
