vazgeçiyorum inan bana. vazgeçtim seni de başkalarını da sevmekten..
lanetler etsem de vazgeçiyorum senin en güzel yönlerini bilmekten.
kader bir gün seni de yıksın. seni de ayırsın en sevdiğin hatıralardan..
seninde yaksın şehirlerini, yerle bir etsin.
kader bir gün seni de vursun. beni vuran o deli divane rüzgarlarla.
yalnız bıraksım mabedinde, dışarıda işgal, ve anılarla.
yine al aklımı başımdan, yine çal en büyük hazinemi koynumdan.
kaderime boyun eğdiğim gibi eğerim boynumu yollarına. kader senin de çıkarsın karşına bir sen daha. sen de anla.
kapat gözlerini yalan rüzgarında, görmemezlikten gel gerçekleri ve;
yan serseri kurşunların açtığı yaralarla.
o inandığım asil sen nerede?
hani o ışıl ışıl parlayan gözlerin.
şimdi başkalarına deli divane.
doğru ya! inanmazsın sen kadere, kimse sevdiremedi zaten kendini sana.
ya sen de bir kalp yok.
ya da bende akıl yok!
kader seninde alsın aklını başından.
sen de bedelini öde ayrılığın. ve aniden;
dursun zaman. zamanın durduğu an.
öylece donup kal.
bakayım şöyle sana bi! özlemişim seni.
zaman durur mu? sendeki aşk mı? gurur mu?
zaman durmayacağına göre, bitsin bu oyun.
son sahne de sen. bana da seyretmek yakışır gidişini. kader ne kadar sevsem de seni. kör etsin gözlerini.
kimseyi görmesin gözlerin. ve pişman etsin!
onlarla göremediğin aşkı, onlarsız da mı göremezsin.
`
kader uyutmasın gecelerce`. hakettiğini yaşa.
kadere inanmıyorsun ya! kader döndürsün feleğin çarkını fırıldak gibi.
git sen de diğerleri gibi.
bir zamanlar masum bulduğum aşkı kirlet.
bir zamanlar aşık olduğum seni kirlet!
