bir daha ağlatma beni!
bu kadar seven oldu mu seni benim gibi yalancı!
hani neredeler peki.. koş onlara, madem karşılık yok senden bu yana..
sevmem bende seni!
haydi git yürü o çok istediğin yollarda.
sevecektin oysa dilediğim kadar, hani vardı aşkın dünyalar kadar.
kollarını açsaydın gel gir koynuma diye, kalbini de açsaydın birleşseydi ikisi de!
bir daha ağlatırsan bakmam yüzüne de.
kim sevdi ki benim gibi?
kim örttü üşümeyesin diye üzerini.
ağlama diye okşadı saçlarını.
bir daha ağlatma beni!
dermem sana güllerimi, vermem hediyelerimi..
cennet misali kondurmam seni oturduğum o süslü koltuklara.
yedirmem meyveleri.
yalancı..neden saklıyorsun beni deliler gibi sevdiğini.
haykırmıyorsun birbirimiz için yaratıldığımızı, sevdiğimizi.
kimleri kandırıyorsun aşkı sevmem diyerek.
kimleri güldürüyorsun bize?
zavallıları mı?
yalancı!
benden iyisini bulacaksan bak şurada açılmayı bekliyor kapı!
bir daha ağlatma beni!
yaktırma bana çerçevedeki resimlerimizi.
ne kalacak peki bize hatıra, herkes anılarını hatırlarken
biz sadece adımızı mı bileceğiz.
yoksa onu da mı unuturuz bitince.
yalancı, bitmez bizim aşkımız.
hiç gelmez aklıma, bir gün kopacağımız.
bir daha ağlatma beni.
ben sana deli divane olurken nasıl ağlatırsın küçük yürekleri
bir daha ağlatma beni.
attırma tepemi, küstürme beni sana, bak gönlümü alana dek,
konuşmam senle bir daha.
