allah sizi inandırsın, normalde bok gibi param olmasına rağmen bunları göreyim diye yemekhanede yiyorum yemeğimi. o kadar özel olmak ki sanki aynı yemeği yemiyormuşuz gibi hissetmem. sanki zemin kattaki bir yemekhanede değil de boğaz manzaralı bir lokantada. yok böyle alımlılık. önündeki tabldot bile utanmış artık bulunduğu yerden o derece. arada kantinlerine gidiyoruz falan böyle oralarda fazla görünmeyen yabancı adam karizması yapmak için, titreye titreye kendi tarafımıza geri dönüyoruz nafile çabalar sonucunda. çok özeller çok, bildiğiniz gibi değil.
