Lise yıllarımın en acı görüntüsü .. hatırası, bir öğlen vakti camiden sohbetten çıktık, otobüs durağına dogru gidiyoruz .. eski bir anıt parkının önünden geçiyoruz birden gözümüze polis arabaları ve itfaiye Çarptı .. sonrada bir baktık anıt Parkında ki 60 metre yükseklikte kulenin üstünde bir genc kız .. itfaiyenin merdiveni sadece yarısına kadar dayanabilmiş megafonla o Kızı ikna etmeye çalışan o itfaiyeci amca .... o genc Kızın anlaşılmayan sesi o Gözyaşları ... birden üstü Dikdörtgen olan kulenin üstünde bir kere dolaştı ve asağıda itfaiyenin dizdiyi minderlerin olmadığı tarafa gecti ve çantasını ve telefonunu Aşağıya attı .. biz ineceğini düşünürken birden kendisini Aşağıya Bıraktı .. sonrasında sadece kulaklarımızı saniyesine sağır eden bir ses duyduk .. hemen oraya dogru koşmaya başladım .. bir ümit iste ölmediğinde inanmak istedim .. karşıdan gelen bir polis beni sımsıkı tuttu .. tanıyor musun onu sakin ol dedi .. hayır bırakın beni dedi öyle bir Şiddetle savurdum kendimi ondan .. hemen koştum oraya ve o asla unutamayacağım manzarayı gördüm ic organları sağa sola savrulmuştu ama bedeni bir bütün olarak yatıyordu orda. Hiç birsey hissemedim o anda sanki kulaklarımla beraber duygularımda sağır olmuştu, arkamı döndüm ve tam uzaklaşmak isterken son bir bakış daha attım ve o uzun altın sarısı saclarını farkettim ve o anda o yerden yatan Kızın benim arkadasimin arkdaşı ... ceylan oldugunu fark ettim .. gözlerimden bir anda akan o yaşlarla beraber her yeri sisli görmeye başladım .. yanıma ilk yardım ekibinden bir adam geldi ve beni uzaklaştırıp su içirdi. Ve Ceylan bizim Karşımızda ki lisede okuyordu arkadasimin en yakın arkadaşıydı .. öz babası ona 7 yaşındayken tecavüz etmişti .. anneside bunu öğrenince onu cocuk yetiştirme yurduna bırakmış .. 16 yaşındaydı ve öyle sessiz masum bakardı ki hep bana onu arkadasimin yanında gördüğüm zamanlarda .. hep arkdaşıma dermiş ki .. babamin bana tecavüz ettiğini değil annemin beni bıraktığını affedemiyorum. Annesi olacak o kadın acaba nasıl kızının vebaliyle yaşıyor simdi.
