fazla arkadaşı olmayan bir insanım, zaten arkadaşlarım ile evlerimiz oldukça uzak. hepsi anadolu yakasında oturmaktalar. hayat telaşı. her zaman herkes müsait olamıyor, farklı planları oluyor. bu durumda benimki biraz mecburi bir yalnızlığa dönüşüyor. herkes kendi yönteminden bahsetmiş, kimisi telefonla vakit geçiriyor, kimisi çantasıyla, kimisi çay-sigara vs, kimisi diğer insanları dinlemekle *. güzel bir defterim var benim de. alıyorum yanıma. güzel bir fincan bardak çayın eşliğinde yazmaya başlıyorum. o an kafamda ne varsa. 1 saat sonra sinirler pamuk *
