yakalananların gün geçtikçe arttığı rahatsızlık. çok güzel, cıvıl cıvıl, rengarenk, neşeli bir ortamda bile aniden yapışabilir. yapılacak hiçbir şey yoktur o anda. ruhunuzda şahlanan bir korku dalgasıdır. yere baksanız, yer, sizi içine çekiyormuş gibidir. göğe baksanız, gök, üzerinize yürüyordur adeta.
"o an geldi, kalp krizi geçiriyorum" düşüncesiyle korku artar, korku arttıkça kalp hızlanır, boğuluyormuş gibi olunur ve boşuna, çantadaki trankilizana saldırılır. trankilizan, kana karışana kadar atak geçmiştir zaten. ardından gelen uyuşma ise, ilaçtan değil, atağın korkunç sarsıntısındandır.
