marmaray ve metro... bunları beklerken kendimi son durak filmindeki gibi buluyorum. kafamdan geçenler falan hat safhada. raylara düşüyorum. bir anda metronun ışıkları gözüme gözüme gelmeye başlıyor. insanlar beni çekiyor ve son anda kurtuluyorum ya da kurtulmuyorum. çok değişik bir kafa. şimdilik bir son durak vakası gerçekleşmedi. sırf bu yüzden metro ya da marmaraya dakikasinda yetismek istiyorum. orada bekledikçe senaryo yazıyorum.
