zaman hatası kavramından sonra beni en iyi özetleyen söz öbeğidir.
evet benim içim dışım yanlış zamanlarla doludur.
doğru insana rastlarım. şimdi nerden biliyosun doğru olduğunu falan diyebilirsiniz. işte bakınca, konuşunca hatta bazen bir kelimesine bile dikkat edince anlıyorsunuz. yani en azından ben bunu hissediyorum. neyse. sonra bir bakmışım zamanlama yanlış. bir olmamışlık bir terslik var. hal böyle olunca karşıdaki insan ne kadar doğru olursa olsun bir anda yanlış zamanın etkisine giriyor. Bu bende hep bu biçim de. ne yaparsam yapayım hiç değişmiyor.
bir şekilde negatifliğe bürünüp geriye düşüyorum. ne acıdır durum böyle olunca kayıplarım da tükenmek bilmiyor.
her neyse zaman kırıklıklarından kurtulmam dileğiyle.
