doksanlı yıllarda piyasada bolca mevcut olan, ama şimdilerde çok da fazla görülmeyen, nesli tükenmeye başlamış hayvanlardır.
sadece, masa üzerine yazı yazmakta kullandığımız fasülyeleri evde unuttum diye, sivri uçlu, topuklu çizmesinin ucuyla kıçıma tekme atan ve neredeyse çizmesini kıçıma saplayacak olan bayan öğretmenim geldi aklıma.
el kadar sabiydik o zamanlar. içime çok dert olsa da bişey diyememiştim.
şimdi aynı öğretmeni görsem, ilk yapacağım şey, ona ucu sivri başka bişey batırmak.
ben zevk de almamıştım ama, kendisi zevk alacak, eminim bundan..
eksiyle gelen edit : öğretmenin kıçına çizme soksa, zevk mi alacaksın çocuğum ? yoksa o öğretmen sen misin?
