karaoğlan'ın 1940 yılında, henüz 15 yaşındayken yazdığı şiiri.
ellerim dallar gibi bazen açılır allah’a.
ki allah’tır veren bu güçsüz ellerimi benim.
senin ellerinden güçlü ellerim ki ben verdim,
onlar kapalıdır allah’a.
bir parça demirden ibaretsin allah’a göre.
sana verdiğim bir ömürdür,
ki sen yaşamadan sürüyorsun onu.
sana bu ömrü verenler senden çabuk ölür.
çeliğin çürümesi kadar uzaktır bir robotun sonu.
allah, allah olduğu için yarattı beni.
ben allah olamıyorum ne kadar yaratsam.
ve tapmıyor bana benim yarattığım adam,
beni yaratana ben nasıl tapıyorsam…
