Dün hastanede gördüğüm çocuktu bu hani çingene diyoruz ya. Babasının tavırlarından laf arasında genç olan babasının az okuma bildiğini anlatmasından , 5 kardeş olduklarından bahsetmesinden kara kuru teninden bir çift yeşil-mavi gözlerinden çıkardım bunu.
Çok önceden geçirmesi gereken bu operasyonu ancak 3 gün önce geçirmiş bu çocuk. Geçerken gördüm de dumura uğradım öyle tatlı öyle olgun öyle kederli gülümsüyor ki bu çocuk. Maddi imkansızlıklar ilgisizlikler içine doğan yağız bir erkek çocuğundan başkası değil ki o.
Sonra dayanamadım sordum ; ne olacaksın büyüyünce karar verdin mi?
Çevremdeki çocuklara her sorduğumda ukalaca tavırlar altında güzel meslekler duyarım hep.
Bu çocuk sessiz mağrur bakışlarla biraz düşünüp polislik iyi dimi ya? Dedi. Bende anlattım bir şeyler işte. Şu yüzden okumalısın bak falan diye. Elimden şu çocuğun geleceği istikbali için dua etmekten başka bir şey gelemedi. Ötekileştirmekten çok kalplerine dokunmaya çalışsak keşke.
