uzaktan balkonu kesmekte olan iki kumru görülür. bu kumrular bir hafta içinde balkona konmaya saksıları yoklamaya başlarlar. akabinde en beğendikleri saksıya kumru hanım yerleşir.
sonrasında her sabah balkona çıkılır, domates saksısına yumurtlayan kumru 15 dakika izlenir. kumrunun eşinin yuvasına çer çöp vs. getirmesi izlenir. bu gözlemler sırasında doğanın bir parçası olmanın ya da en azından bu durumu dışarıdan izlemenin betonlar arasına gömülmüş bir kent insanına verdiği haz muhteşemdir. öyleki yuvaya zarar vermemek için domatesler sulanmaz.
sonra kabuk kırılır. yavrular büyür. uçarlar balkondan. akabinde balkon sahibine çöp ve toz içerisinde bir balkon, yumurta kırıkları ve kuş tüyleri kalır. yeniden beton mezara girer insan. terkedilmişliğin burukluğu; doğayı az da olsa yaşamanın sevinci ve sair..
