insanlara tüm içtenliğimle bir şeyler anlatmayalı çok uzun zaman oldu. artık yoruldum deyip, karşıma alıp eğip bükmeden, olduğu gibi anlatasım var şu sıralar. kelimeler ağzıma nasıl geliyorsa, nasıl dökülüyorsa öyle konuşayım istiyorum. ne yazık ki böyle biri yok..
belki de vardır? her şeyimi anlattıktan sonra "acaba bana ne der şimdi?" korkusu olmasa aslında çok insan var.
