Kitabı genelde odada okurum. Ama bazen kendimle birlikte kitabı da seyahate çıkarırım. Bir kafede tek başına oturup kitap okumak, metroda okumak, dolmuşta, uzun yolda okumak hoşuma gider. Ama odanın tadını veremez hiçbir şey.
Bir gün, elimde bu kitap oturuyorum bir kafede. Yanıma bir arkadaşım geldi o esnada. Kitaplarla işi olmayan biridir kendisi. Kitabı yarılamıştım ve okumak için can atıyordum ama arkadaş selam vermiş, sohbet etmeden olmaz. Neyse kısacık sohbetimiz esnasında kitaba gözü ilişti. "Son bakışta aşk mı olur lan?" dedi. Anlam veremedim tabii. Devam etti: "Aşk, ilk bakışta olur. Ortasında sonunda olmaz," dedi. Gülüştük. Arkadaş uzaklaştı, bir sigara yaktım. Kitabı elime aldım ve kitabın adını hiç sorgulamadığımı fark ettim. Kitap walter'a ait, metis basmış, sorgulanacak bir şey yok ortada diye düşündüm ama kitabı okumak içimden gelmedi. Sonra sorgulamaya başladım, neden bu isim verilmiş olabilir diye. Neden başka bir isim koyulmadı? Ufak ufak zihnimde bir şeyler aydınlanmaya başladı ve kitabı o an baştan okumaya karar verdim. Baştan okuyup hemen hemen eski kaldığım sayfaya geldiğimde, daha önceki okumadan hiçbir şey anlamadığımı anladım.
Bu da böyle bir anım. Ha kitap ile ilgili olarak, gerçekten zihin açıcı bir metin derlemesi olduğunu belirteyim. Hatta metis'in bu seçki dizisi baştan başa insanı yoldan çıkarıcı bir dizi. Okuyunuz.
