Haftalar önce yanıma 30 cm'den daha yakına gelmeyen bir kedi vardı. Her gün düzenli olarak besledim, artık okşamama izin veriyordu. Biraz tutsam kaçmaya çalışıyordu. Sonra buna küstüm. Daha sonra barıştık, peynir vermeye devam ettim. Ve şunu fark ettim; kediyi en ufak tutar gibi olduğumda telaşa kapılıyor, sanki tecavüze uğrayacakmış gibi kendini savunuyordu. Haliyle öfkelendim. Bunu bana nasıl derdi. Sonra bacaklarını yakaladım pençelemesin diye, ağzından maaow diye çaresiz bir ses çıktı. Daha da sinirlendim. Çünkü çaresiz hissetmesi bana haftalardır bir gıdım güvenmediğini gösteriyordu. Bana resmen katil veya tecavüzcü muamelesi yapmıştı. Sonra elimi ısırdı. Ben de gitmesine izin verdim. Aramız bozulmuş oldu. Hem ben seni peynirlerle besleyeyim, annemden gizli sucuklar vereyim; sen kalk bana bunları de. Bundan sonra en az peyniri sana vereceğim. Diğer iki kediye karşı seni korumayacağım. Görürsün.
