"Kendimi anlatmanın rahatlığından sonra, benden hep kadın esprileri istenmesi, sınırlandırılmışlık duygusu yarattı. Kendime niçin kadın esprileri yaptığımı sordum. Ama erkekler de hep erkeklerle ilgili espriler yapıyorlardı. Ve erkek karikatürlerindeki kadınların yaşamadıklarını, sadece karikatür tipi olarak kaldıklarını fark ettim. Kadınlar ya fahişeydi, ya da cinselliksiz namuslu kadınlardı. Kadın psikolojisi, kadının kendi çevresiyle olan ilişkisi, kadına yöneltilen şiddet, tabularla yüklü kadın cinselliği çokça işlediğim konular oldu. Biz kadın çizerler karikatürü erkeklerden öğrendik, ama espri bulurken kadın olmanın farkındalığını yarattık. Ramize Erer
