Sevdiğin birinin ölümü ile tıkanıyorsun. "Bir de baksın yoksun" durumu... Tanımadığım insanların ölümü de boğazına oturuyor. Savaşlar, katliamlar... Ölümden sayılarla bahseden haberler... Utanç verici! Fena tıkanıyorsun öyle zamanlarda. O tıkanma insanları paramparça eden bir tıkanma. Bundan kurtulmanın tek yolunun yazmak olduğunu biliyorsun ama yazamıyorsun. Belki de bu yüzden en güzeli insanın kendi ölümü. Hiç ölmedim, bilemeyeceğim ama o durumde gerçek bir tıkanma yaşıyorsundur herhalde, bir daha yazamayacağın kesin en azından. Ama hiç değilse yazamamanın sıkıntısı ve sevdiğin birinin ölümüyle gelen keder yok. Yekta Kopan
