Gece olur ve gözün pencereden dışarıya kayar.. sevdiklerinin yanına bir an önce varmak icin son sürat giden o arabalar.. karşında oturan ahmet amcanın o perdesi olmuyan oturma odası camından görünen o aile saadeti çarpar gözüne.
Içini yine o ayni hüzün sarar .. yorgunluktan bükülen dizlerin seni zorla ayakta tutar .. semaya bakarsın .. acaba dersin Allah'ım bende birgün onlar gibi olur muyum.
