burnumda tütüyorsun der insan;
burnun direği sızlayan, hasreti her bir iliğinde yaşayan..
duygunun somut bir acıya dönüştüğü o an, ağlamak gelir ihtiyaç olur, an be an...
düşüncelerin kasveti yorgun düşürürünce bedeni, kafa da yastığa düştüğünde, yar düşer yine hayale...
hayalle gerçek arasında git gellerde, bir tuzlu ten daha çeker ten... açlıktır özlem...
