Bu dönem şizoid/paronoid tepkimelerle başlayıp, depresifliğe gider.
Başta sevgilinin, iyi ve kötü huyları ayrımlanır. Sonra kötü huyları üzerinden, sevgiliye focuslanır. "çok sıkıyor, kıskanıyor, sıkıcı, fazla bilmediğim dilden konuşuyor, bana aşırı benziyor, heyecanımı kaybettim"ler...Fakat buradaki durum içe çekilmeyle sonuçlanmaz. içten içe kötünün yansıması, kendini farklı bir noktada bulur. Bu nokta depresiftir. aslında bu kötü nesne olarak içe yansıtılmış nesne, "süprizler yapan, heyecan katan, ilgili, anlayışlı, güvenilir, karşılayıcı"ların olduğu iyi nesnedir. Yani libidinal enerjinin yatırım yaptığı sonucunda duyguların ortaya çıktığı nesne... Bununla birlikte bu iki nesnenin birleşimi, yani çift özellikli olumu sizleri depresif, pişman, belirsiz bir ruh haline sokar. Vicdani bir ayrım burada gerçekleşir, pişmanlık vicdandan burda doğar. Çünkü içselleştirilen ahlak, kötünün iyi yönlerini kaybetmeyi kaybedemez. *
Not: ilk kısım kısmidir. Çünkü Klein, burayı ilk sevgi nesnesine bağlar. ancak sevgiliniz sizin ilkiniz değildir. bu yüzden ilksel nesneye duyulan duygular ve yatırılınan libidinal ekonomi daha fazladır.
