itiraf ediyorum bunlardan biri de benimdi vakti zamanında. temmuz ayı kpss var ve ben o kadar çok hastayım ki sınava girmeyi bile düşünmüyorum. moral motivasyon sıfır, sen bütün bir sene hasta olma son hafta ol. aileminde haberi yok onlar memlekette. arkadaşlarım sağolsunlar ikna ettiler girdim sınava. optik okuyucunun üzerine peçete serdim burnum akıpta kağıdı ıslatmasın diye düşünün o derece fena durum. öksürüyorum, hapşırıyorum, burnumu çekiyorum, öksürüyorum ama bir yandan da kendime sövüyorum. vallahi bak kendimden çok diğer insanlar için üzüldüm ama yapacak bir şeyde yoktu. ben bu şekilde hiç birşey yapamam gözüyle girdiğim sınavda o rahatlıkla tüm soruları işaretledim bilmediklerimi bile attım. deneme çözerken daha stresli oluyordum. bu rahatlıkla sonuç istediğimden çok çok iyi geldi. salonda ki diğer arkadaşlar için hala üzgünüm ama ben bu düşük motivasyonla o kadar puan aldım onlara başkasının burun çekmesi vız gelmeliydi.
