en güzel hayallerimi kurduğumu yaşımda, birer birer dökülen hayallerdir.
dört bir yandan hayatımı silkmek için emir alınmış gibiydi.
ailem, sevgilim, okulum acımadan vuruyordu, tutunacak dalım yoktu.
tutunacak dalım yoktu demiştim ya, sonra denizle, dalga sesleriyle haşır neşir oldum. sonra birde suya yakın bir bankla akran olduk.
o gün bugündür tutanacak bir dalım, kafamı dinleyecek bir yerim var.
