zekat toplum için en faydalı ibadet ama en az yapılanı. osmanlı eserlerindeki sokak çeşmelerinde, musluğun biraz üstüne bir oyuk yapılırdı. zengin o oyuğa gece karanlığında, kimse görmeden zekatını bırakırdı. tabi o zamanlar sokak lambası yok. yine gecenin karanlığında, kimse görmeden ihtiyacı olan o oyuktan zekatını alırdı. ne veren kime verdiğini bilirdi... ne de alan kimden aldığını. orasını bilmek yalnızca yukarıdakine kalırdı. şimdi olsa o oyuklara zengin zekat bırakmaz, fakir bırakır da... bıraktığını ilk almaya en zengin olanları koşup gelir. artık herkes ya zengin, ya fakir... çala çala orta sınıf bırakmadılar!
