ne türklerde ne de islamda olmayan kavram. esası 1600 lü yıllarda avrupa ve engizisyon etiğine dayanır.
bekaretin namus sayılması hristiyan inancıdır; onlar kadınlarda kutsiyet ifadesi olarak "bakire" terimini kullanırlar. ve seks yapmamış insanı kutsal sayarlar. kendi din adamlarında da o dönemler seks yasaktır.
kızların küçükken yumurtalıklarının mikroplardan korunması maksadıyla oluşan ve adet görmeye başladıktan sonra bir işlevi kalmayan zarın ismi de bu sebepten bekaret zarıdır.
(önemli not: şimdi bir kısım islam alimi çıkıp diyecektir ki ; allahü teala (cc) işlevini yitirsin diye yaratsaydı o yaştan sonra düşerdi. cevaben; sen de çükünü kestirmiyeydinde kendi kendine düşeydi.)
komşularla etkileşim dönemi, ciddi bir dönemdir ve kültürler gidip gelirken arada bir takım şeylerin mantıklı kılınabilmesi açısından belirli yerlere bağlanabilir. bizim insanımızda genel anlamda bekareti avrupalı katoliklerden almış ve gidip islamiyete bağlamıştır.
aynen 1400 lü yıllarda süleyman çelebi tarafından yazılan mevlütü islamiyetle bağdaşık bir ibadet zannedilmesi gibi bir durumdur.
