Peygamber damadı ali ye sırlar ifşa eder ve başkalarına anlatmasını aktarmasını yasaklar. Ali 40 gün kendine hakim olmayı başarabilir. Sonra kendini tutamayarak çöle gider ve bulduğu bir kuyuya sırları anlatır. Kısa süre sonra kuyudan bir saz biter bir çoban gelir sazı keser. Delikler açıp çalmaya başlar. insanlar ve hayvanlar hayranlık duyarak dinlemeye başlar. Ünü ağızdan ağıza peygambere kadar gelir. Peygamber çobanı çağırtır ve çalmasını rica eder. Dinleyenler kendinden geçer. Peygamber:
Bu ezgiler benim ali ye gizlice verdiğim sırların yorumudur der.
Biri çekip aldı beni çamurdan
Biri geldi başımı kesti.
Biri dokuz yara açtı bedenimde
Benzimi sararttı içimi deşti.
Biri aşk ateşi kattı canıma
Savrulup durdu küllerim.
Biri adem dedi adıma
O günden beri inlerim.
Çok yerde yakardım
Çok yerde sustum
Ehli dert olana gönülden dost
Adem in sırlarını nefeste duydum.
Ayrılık hasmım benim
Ben aşka mecburum.
Ayrılıktan parçalanmış bir kalp isterimki;
Derdimi açayım ona.
Ayrılıktan yağmalanmış bir yar isterimki;
Kucaklayayım.
Kuyusunda yusuf un
Eyyüb ün sabrındayım.
Bir nefes şu garibe
Mevlana yurdundayım.
Kimi kendine dost bildi beni
Kimi yar deyip döktü derdini
Kimi sevdasına ortak etti ama
Benim rüzgarlarımda hep keder.
Feryadımın esrarını kendinden bilen gönül
Sazlıktan koparılan kamışın ahı budur.
Var şimdi dertlen var şimdi üzül.
Benden ala yalnız yok.
Şimdi aşk bana mecbur.
