her ne kadar unutmaya çalışsan da aslında bir yerlerde veya bir yerlerinde kalır o kişi. deli gibi unutmak istersin, hatta kendini avutursun "unuttum ben. ben niye üzüliyim? kaybeden o oldu" diye fakat an gelir ki ufacık bir anı bunların hepsini siler atar. her yerde onu görmeye başlarsın. beraber kafanı koyduğun yastıkta, dolaştığın parkta, gittiğin cafede,dinlediğin şarkıda bile... her yerdedir. aslında hep seninledir. mecbursundur unutmaya, yeni bir ilişkiye başlarsın ama iyi yada kötü aklına gelir. aklından silersin fakat gönül daha derindir. aslında unutursun fakat unutmayan gönül vardır. işte o bozar senin planlarını. gönlünü aldırdığın takdirde kurtulursun bu saçmalıklardan.
