aslında leyla kara kuru, avurtları içine çokmüş, kocaman dişleri olan bir kızdır. mecnun da bunu bilmiyor değildir. biliyordur bilmesine ama mecnun'un sevdiği leyla'nın fiziği değildir. mecnun bir ölüsevici midir ki leylanın maddesini sevsin, ruhsuz cesedine aşık olsun. o leyla'nın sımsıcacıklığını hissetiği kalbine, bütün dertlerine sığınak olan yüzüne ve gülüşüne, hayran olunası zekasına ve espri anlayışına tutkundur. hem leyla tanımı en zor hislerin tercümesi olabilecek güzel cümleler kurabilmektedir. mecnun leyla'ya işte bu anlamların lensini takmış kalp gözüyle bakar ve onda dünyanın en anlamlı yüzünü, en karakterli ağzını, en tatlı dudaklarını görür. hem ondandır ki leyla bir gün yaşlanıp buruş buruş olduğunda bile onu hala güzel görmeye devam edecektir.
