annemle kavga ettiğim birgün, sinirimden kendimi sokağa atmıştım. tabii kuzen de benim arkamdan. yolda gidiyoruz, ben tabii öfkemden ağzıma geleni söylüyorum, ben söylendikçe kuzen basıyor kahkahayı. tepemin tası bir attı:
- neden gülüyorsun ya allah allah?
- ay walla sinirlerim bozuldu emre. ahhaahehuha!
- tabi tabi eminim öyledir.
yani gerçekten çok sinirlenirsin, ağlayacağına tam tersi etki yapabilir, kahkahalarla gülersin. ancak burda gülmesi gereken benim, nasıl oluyorsa kuzenim koyuverdi kahkahaları.
