sevgili sözlük,
uzun zamandır bu kadar üzgün olduğumu hatırlamıyorum.
dün akşamdan beri toparlayamıyorum kendimi. kendi kişisel bi problemim değil aslında şirketle alakalı bi sorun.
dün yıllardır birlikte çalıştığım abim gibi gördüğüm müdürüm işten ayrıldı. hayatımda bu kadar kibar ve karakterli bi insan tanımamıştım. bana o kadar çok şey katmıştır ki, belki bilirsin insanlar için hayatta bazı dönüm noktaları vardır. o benim dönüm noktam olmuştu, hem efendiliğiyle, hem insanlığıyla hemde iş takibiyle güzel şeyler biriktirdik yıllarca.
böyle insan birden okuyunca yazdıklarım pek bir şey ifade etmiyordur belki fakat, yaşayan için üzücü oluyor sözlük.
beni destekleyen arkamda duran tek insandı, bu şirkette kalmama sebep sadece onun oluşuydu. çünkü, başka türlü çekilecek bir yer değil bulunduğum firma.
bir de şöyle düşün, iş ortamındaki insanlar çalıştığı iş arkadaşlarını kendi ailelerinden bile daha fazla görür. alışmıştık ona, iyi insanı yakınından kaybetmek böyle hissettiriyormuş demek ki.
umarım bir gün başka bir firmada beni kendi ekibine dahil etmek ister. seve seve gideceğim sözlük.
bilmiyorum işte içim buruk cidden gidişi üzdü beni.
ama şunu da biliyorum yıllardır çalıştığım bu firmadan yakında ayrılacağım sözlük.
