8185.
-
özlem, özlenene ulaşamadıkça, özleyenin heryerini
kaplar — kendisini bile; artık, kendisinden, kendi
varlığından, kendi varoluşundan bile,
kuşkuludur —
özlem, kendisini bile özler hâle gelebilir...
— özlemin özlediği —belki de—
kendisidir—
oruç aruoba - uzak
