Ve alisilmis bir yasamaktir çöker omuzlarima
Sarar benligimi birden
Büyük, devamli dalgalar halinde duygularim Her sabah seninle baslar
Ve ben her sabah
Ta içimde bir agri gibi yoklugunu duyarim
Ben alisilmis seyleri sevmem, bilirsin
Yasamaksa diledigim gibi yasamaliyim
Sevmekse gönlümce sevmeliyim
Kendi ellerimle yazmaliyim alin yazimi
Ölmekse istedigim anda ölmeliyim
ve yasiyorsam Her sey bambaska olmali seninle
Alisilmis seylerden öte
Yalanlardan, düzenlerden uzak
Yeter, yeter artik
Dönmesin o eski plak
Her sey gölümüzce olsun
Bulsun
Diledigi zaman ellerim ellerini
Paylasalim seninle bütün geceleri
Sabahlari, aksam üzerlerini
Görülmemisi görelim, tadilmamisi tadalim
Sarkilar söyleyelim kimsenin bilmedigi
Yüzüm her zaman aydinlik olsun aydinliginda
Her zaman sevgiyle gülsün gözlerimin içi
Yeter artik, yeter
Kirilsin o çemberler
Sarsin her yanimizi bir yasama sevinci
Ayriliklar, kederler, gözyaslari bitsin
Bütün bir ömür boyunca Seninle baslayan sabahlarim Seninle sürüp gitsin.
sanki de sevmeyi sevdigi kisiden daha cok seven birinin dizeleri,
kaderine razi gelmeyen, hayatinin senaryosunu, kitabin son sayfasini kendi yazmak isteyen.
