bir kişinin harcaması bir başka kişinin geliridir. dolayısıyla insanlar kendi birikimlerini artırmak için tüketim yapmayıp para tutarlarsa, bu toplamda gelirin düşmesine neden olacağı için tasarruf edilebilecek para miktarını ve birikimleri de azaltır. paradoks budur. örnek:
bir ekonomi düşünün ki yıllık 100 milyar dolar milli hasılası olsun. bu ülkede insanlar yıllık gelirlerinin %10'unu tasarruf ediyor olsunlar. bu durumda dolaşımdaki paranın çarpanı 1/0,10=10 olur. yani piyasadaki toplam 10 milyar dolarlık banknot yılda ortalama 10 defa el değiştiriyor demektir. bu insanlara bir krizin kapıda olduğu ve gelecekte ekonomiyi zor günlerin beklediği söylensin. bu insanlar da inanıp tüketimden vazgeçerek paralarının %10 unu değil de %20 sini biriktirmeye karar versinler. bu durumda paranın çarpanı 1/0,20=5 olacağından, piyasadaki 10 milyar dolar nakit 5 çarpanıyla 50 milyar dolarlık bir milli gelire sebep olur, yani toplam gelir yarıya düşer.
velhasıl tasarruf kötüdür. tabi buradaki tasarruf yatırımda ve tüketimde kullanılmayan yastık altı para anlamındadır.
