Sosyal hayatımda insan ilişkilerimde en belirgin özelliğim sürekli tebessüm etmemdir. Şayet birisine karşı kırılmışsam yaptığım tek şey güler yüzümü kesmek olur. Bu da çok net bir şekilde fark edilir. Diyaloğu tamamen kesmek ya da yok saymak gibi bir adetim yoktur ama işim düşerse aramam. Kendisi aradığında yine işini yaparım ama sadece buz gibi bir havayla. Gördüğümde oturup 2 saat lak lak yapıyorsak kırgın olduğumda selam verir işim var der giderim. Dediğim gibi diyaloğu asla kesmem çünkü insanlık halidir çok zaruri bir durum olur zaten bunun dışında da bana göre çocuksu bir harekettir küstüm konuşmuyorum tavrı ama dışarıdan bakan herhangi birisi çok rahat anlayabilir o kişiye karşı olumsuz bir durum olduğunu.
