tek çocukla ilgili pek çok haksız önyargı vardır. ben de tek çocuk olarak bunları inceleyelim farklı açıdan bakayım istedim.
1. herkes seni bencil ve şımarık biri sanır. evet paylaşmaya alışmamışsındır.bu senin şımarık olacağın anlamına gelmez alıştığında en çok paylaşan sen olursun. çünkü o duyguya hasretsindir .asıl kardeşi nedeniyle hep paylaşmak zorunda kalmışların bazıları diyeyim paylaşmayı sevmez ama insan ilişkilerinde ustalaştıkları için vermeden alınmayacağını bilirler ve bir amaçla bol keseden dağıtırlar ama gün sonunda daha fazlasını toplarlar.
2.psikolojisi bozuktur iddiası. tek çocuk kendi kendine oynamaya alıştığı için yaratıcıdır , yalnızlığı sever ve bir parça hüzünlüdür. bu da cahil bir toplumda psikolojisi bozuk diye yaftalanmak için birebir özellikler. oysa sürüye ne pahasına olursa olsun uymalı , sosyal olmalı, teyzesi keriman ın tüm kandillerini kaçırmadan kutlamalı ve her daim neşeli gibi gözükmeliydi .
3. antisosyal iddiası .insanlar antisosyal ile asosyali karıştırıyor tek çocuk da diğer kardeşli insanlar gibi antisosyal olma ihtimaline eşit derece yakındır. antisosyallik psikopatlığa benzer bir kişilik bozukluğudur ,tehlike arz edebilirler ve genetik bozuklukla kötü muamele görmek harmanlanınca ortaya çıkabilir. ancak burada tek çocuk için asıl söylenmek istenen asosyal olmasıdır .demiştik tek çocuklar yalnızlığa alışkındır . evet insan olunca biraz bunalırlar çünkü insana ve bunun getirdiklerine de alışmamışlardır .insan ilişkilerinin ( gösteriş meraklılığı,şekilcilik, laf sokma, sinsilik , kibirlilik, saldırganlık , kıskançlık,yalakalık ,bencillik,hiyerarşi ) gibi yönleriyle haşır neşir olmadıklarından alttan almakta, nabza göre şerbet vermekte, baş etmekte zorlanıp uzak durabilirler hatta dışlanabilirler de.
