bursa'nın taksim'i, kızılay'ı, saat kulesi... dört ayağı yerde at üstünde atatürk heykelinden ismini alır. aşığım ben heykel'e. gündüz kalabalıktır. akşam kışın 9, yazın 10'dan sonra tektük insan kalır. gerçek sahipleridirler belki. her gün buradayım. ömrüm burada geçti. eskiden daha güzeldi. şimdi çirkin insan sayısı arttı. önündeki atatürk caddesi, bursa'nın en meşhur caddesi.
o salak kırmızı tren ve caddenin para için otoparka çevrilmesi yüzünden trafik oluyor. koca bursa'nın, yeşil'e giden yolu tek şerit ve o da tıkanınca 30 dakika oluyor 2 dakikalık yol. bu salak tren bomboş, minicik toplu taşıma otobüsleri 200 kişi. trafik sorununu bitirmek çok kolay: o salak treni kaldırın. o salak park sistemini kaldırın. hukuki değil zaten. para istediklerinde "hukuki değil bu yaptığın!" deyin. terbiyesizlik yapmaya devam ederse "polisi arayabilirsin." deyin. baktı vermeyeceksin elindeki makinayla işlem yapamaz. çünkü o makinaya plakanı kaydedince para almadığında hesapta açık çıkar.
yol kenarları halkındır. belediyenin değil. nereye gidiyor o paralar? bu işin muhasebe defterini koyun internete herkes görsün. ulaşımın da!
heykel kaldırımlarındaki ağaçların dallarının, o salak binalara değmemesi için budanmasına, kesilmesine çok üzülüyorum. atatürk ağacı kestirmedi de köşkü kaydırdı. 30-40 senelik 10 katlı, o salak ve depreme dayanıksız binaların ekonomiye hiçbir katkısı yok. yeşil bursa'yı bitiren bunlar. yıkılıp yerlerine ağaçlar dikilmeli. zaten devlet yıkmazsa deprem yıkacak. (bkz: 1855 bursa depremi)
