kapitalist sistem zaten kendini kullandırma esasına dayanan bir ekonomik yapılanmadır. yaşamak, para kazanmak istiyorsanız çok çalışmak mecburiyetiniz vardır, yaşam koşulların iyileşmesiyle ters orantılı olarak da iş koşulları ve çalışma zamanları gibi koşullar aleyhinize değişir. diğer bir deyişle, kirada oturuyorsunuz ve öğrencisiniz. part time iş bulmuşsunuz ama geçiminize bu yetmiyor, önce okulu bırakır tam gün işe başlarsınız. bu da yetmemeye başlayınca ek işler aramaya başlarsınız. bıçak kemiğe dayandığında ise ahlak ilk harcanacak kalem olur, rüşvet, dolandırıcılık gibi yollara başvurmak artık mübahdır yani. lamı cimi yok, allah gökten nimet göndermiyor kullarına. işte bu noktada bu reklamlarda oynayan kadınlara sunulan alternatiflerin dondurma yalamaya oranla çok daha kötü olduğu ve bu iş teklifini kabul etmezlerse sürdürdükleri yaşamlarından fedakarlık etmek durumunda kalacaklarından ''bir kereden birşey olmaz mantığı'' devreye girer otomatikman. seçimsizlikler içinde bir seçimden bahsediyoruz. bunu yapmasın demek işin en kolay kısmıdır, peki çıkıp da ''kiramı sen mi ödeyeceksin, mutfak masrafımı sen mi üstleneceksin'' derse ne yapılacak? koca bir hiç. alternatifsizlikler içinde en iyi alternatifi tercih ettikleri için kimseyi suçlayamayız, başta sisteme biat ediyorsak eğer, bu alternatifleri sunan sistemin kendisidir çünkü.
