Günlerden bir gün tan kızıllığında kalktı ve güneşe bakarak ona şöyle seslendi : Ey büyük yıldız, aydınlatacak bir şeyin kalmasaydı yazgın ne olurdu? On yıl var ki buraya, mağarama çıkıyorsun. Eğer, ben, Kartalım ve yılanım olmasaydık, ışığından ve yolundan bezerdin. Fakat biz her sabah seni bekledik. Işığının fazlasını aldık ve bunun için seni kutsadık.
Nietzsche - Böyle Buyurdu Zerdüşt.
