coşkun ruh hali ve sonrasında zuhur eden anksiyetelerin toplamından doğan velet. bu velet aşırı haşarıdır. ele avuca sığmaz, orayı burayı kurcalar, olmadı gider ruhu mıncıklar. bunun daral diye bir arkadaşı da var hiç yanından ayrılmayan. üstüne gidip azarladığınızda daral devreye girer .mınıza koyar. .mınız yoksa da koyacak bir yer mutlaka bulur. e hadi bu da şizofreniye ağıt olsun. veledi biz türettik de, lan bu daral nereden çıktı-işaret yok bak dikkat ettiysen, şimdilik kural tanıma diye-. o üretim devresinde yanında gelen soyut ama etkileri somut yeni bir düşman. o veledi hallettin diyelim daral tek başına kalmış olacaktır. veletle birlikte varlığı sürdürülebilir gibi görünse de tek başına yaşayabilmeyi de başarabiliyor. sorun da tek başına kaldığında ortaya çıkıyor. varlığını borçlu olduğu ve ara sıra sakinleşmesini de sağlayabilen o velet tarihe karıştığında daral darlanıyor darlatıyor, cinnete kanatlanıyorsun.-nah cennet! hemen nasıl da sempatikleşip iyiyi çağrışıyorsun. sempati sonucu buradan anlatılanı kabullendiğin gerçeğine ulaştık-
sen şimdi bir bok anlamadın tabii. diyorsun ki "sen sanki anladın" anladım sus! salarım bak daralı! sadeleştiriyorum: sevinç ve keder ikilisinden herhangi birinin/veya ikisinin aşırı yükleme neticesinde şakülünün kaymasıyla ortaya bir mr hyde/bir dr jekyll'a dönüşen velet çıkıyor. sevgini ve nefretini aşırı derecede belli etmek, dibine inmek işte bu velet. bununla birlikte beliren, vücuda gelen daral da ardından giriştiğin hesaplamalar, keşkeler,ah şöyle olsaydır, şunu yapsaydım, etseyddim, deseydimler.
formülü de vereyim tam olsun: endorfinx3 > norepinefliny6 = uçuyorum ulan! alayınıza gider! = [alayımız] gelir (buyur birader, ne vardı?) der = gerçek hayata dönüş/meğer öyle değilmiş, o bir lahza imiş.
