kral v. henry, 4. perde, 3. sahne
bir savaş sabahı demeci
westmoreland—
ah ne olurdu şurada
(kral henry girer)
bugünü ingiltere'de işsiz güçsüz geçiren
insanlardan bir onbini daha olaydı!
kral v. henry—
öyle olaydı diyen de kim?
yeğenim westmoreland mi? yo, güzel yeğenim:
ölmekse yazgımız, yurdumuz insanlarını eksiltmeğe
yeteriz böylece; sağ kalırsak ama
azlığımız şeref payımızı arttırır.
yazgımızda ne varsa, o! yalvarırım bir adam olsun isteme artık.
tanrı bilir gözüm yok zenginlikte;
doyuracağım boğazlar yük olmaz bana;
yanmaz yüreğim başkasının sırtına versem giysilerimi;
isteklerim arasında bu süslerin yeri yoktur:
ama, şerefe göz dikmek bir suçsa,
yaşayan canların en alçağıyım ben.
yoo, yeğenim, yoo, inan bana, kimsecikler gelmesin yurttan
için rahat etsin! bir can fazlasının umutlarımın en güzelinden
alacağı payca büyük bir şerefi kaçırmam ben elimden.
yalvarırım, isteme bir adam daha olsun.
iyisi mi westmoreland, bildiriver orduma,
bu savaşa katılmayacak denli yüreksiz olanların
arabayı çekmesini; tezkeresi hazırlanıp
yolluğu da verilecek eline öylelerinin:
bizimle ölmek gönüldeşliğinden çekinen
adamın yanında ölmek istemeyiz biz.
bugüne crispin'in bayramı günü derler:
bugünü atlatıp evine sağsalim dönecek olanlar
geçince bugünün sözü gururla doğrulacaklar.
crispian'ın adına dimdik duracaklar.
bugünü yaşayanlar arasında ömrü bol olacaklar
arifesinde her yıl komşusunu doyurup içirecek.
yarın, diyecekler, aziz crispin'in günü:
yenlerini sıyırıp sonra izlerini gösterecekler
bu yaraları crispin'in gününde aldık diyecekler.
kocayanlar unutur gider; ama her şey unutulduğunda bile.
bire bin katarak anacaklar
bugünkü yiğitliklerini; o zaman dillerine
yedikleri ekmek gibi dost gelen adlarımız
—kral henry, bedford ile exeter,
warwick ile talbot, salisbury'yle gloster—
yeniden anılacak boşalıp dolan kupalarda.
içi temiz adamlar oğullarına bu öyküyü anlatacak;
crispin'in crispian günü yitip gitmeyecek hiç,
bugünden kıyamet gününe değin,
bizler anılmadan o gün,
bizler, bir avuç insan, bizler, mutlu azınlık, biz kardeşler topluluğu;
çünkü bugün, benimle birlikte kanını dökecekler
kardeşim olacak; düşkünün düşkünü bile olsalar
bugün, asil, bugün, yiğit olacaklar:
şimdi ingilterede, yatağında yatan beyler
ilenmiş sayacaklar kendilerini burada olmadıkları için,
bugünde, bu crispin gününde, yanımızda çarpışanlardan biri
konuştuğu zaman, utanacaklar düşünerek soğan erkekliklerini!
