sempatik bir abla illerimizi geziyor, yemek tadıyor; yöresel ürün tanıtıyor. ezgi sertel'miş adı.
bu tip programları severim, rastladığımda izlerim.
o eskiden kalan anadolu samimiyeti. siyasi iğrençlikler yok, güzel ülkemizin sessiz sedasız ayakta durmaya çalışan illeri. bilecik, çankırı, göynük... insanlar birbirlerine misafirliğe gidiyorlar. zaman var ve geçmesi gerektiği kadar geçiyor.
bu istanbul denen debdebeli, siyasi, maddi ve hemşeri rantı tecavüzüne uğramış, bir gördüğünü hayatın boyunca tekrar görmediğin, gününün yarısı trafikte heba olan, kalabalık, pis, güvensiz, pahalı, toz içinde cehennemdeyken böyle programlar bir nebze nefes almama olanak sağlıyor.
yapımda ve yayında emeği geçenlere teşekkür ederim.
