bak şimdi hatırlayınca acısını yine yanağımda hissettim. * sebebi de ödev yaparken esnememdi. hiç unutmam bir yandan ödevlerimi yapıyordum bir yandan da göz ucuyla şahane pazar izliyordum. suratım deftere dönük ama gözler televizyonda. babam da yanımda çözdüğüm soruları kontrol ediyor ama ödevleri son güne sıkıştırmama fena sinirlenmiş. tüm bunların üstüne bir de esneyince kaçınılmaz son geldi. o tokatla birlikte kafam bir tur dönmüş gibi hissettim.
sonra ne uyku kaldı ne televizyon merakı. ağlarsam daha fazla kızar diye göz yaşlarımın damlamaması için gözümü bile kırpmamıştım.
