günlerden bir gün okuldan çıkmış nişantaşı sokaklarında yürürken reasurans çarşısındaki gerekli şeyler'e gidip çizgi roman almaya karar vermiştim. yollar her zamanki gibi trafik yoğunluğuyla sıkış pıkıştı. göt kadar kaldırımda zar zor ilerlemeye çalışırken önümde bir adam kadının teki ile konuşmaya çalışıyor, kadın ise adamı tersleyip duruyordu. birkaç saniye kendilerini bekleyeyim derken daha fazla dayanamayarak olaya dahil oldum ve bu küstah hanımefendiye anladığı dilden cevap verdim...
"nasılsınız hülya hanım, ben sizin hayranınızım."
"ee iyiyim de banane bundan."
"sizi daha fazla televizyonda görmek istiyorum."
"iyi, tamam."
"bir fotoğrafınızı ya da imzanızı alabilir miyim?"
"uğraştırma beni şimdi, nereden bulayım fotoğraf. çok işim var."
"ekranda göründüğünzden daha güzelmişsiniz."
"ne yani televizyonda çirkin mi görünüyorum ben şimdi?"
"yo yo..."
"yeter yahu! çekilsenize artık, deminden beri sizi bekliyorum. koca götünüzle kaldırımı kapladınız, ilerleyemiyorum. hem siz de boşuna iltifat etmeyin şu kadına. görmüyor musunuz, içinin çirkinliği yüzüne yansımış. onca boyayı siz sürseniz yüzünüz ondan daha güzel görünürdü herhalde. Siz iltifat ettikçe hakarete devam ediyor kadın... neyse, hadi çekilin şöyle, hah hadi eyvallah. iyi günler beyefendi!"
