öncelikle başlıktan bi sik anlamadığınızın farkındayım, aslında açmak istediğim başlık şuydu:
türkçe konuşurken gereksiz yere 'var' kelimesini kullanan yabancı.
hatta bundan bile bi şey anlamamış olabilirsiniz, onun için ne demek istediğimi açıklayayım hemen.
"ben var gitmek istanbul'a" mesela bu tarz cümleler yabancılar tarafından sıklıkla kurulur. bu cümledeki "var"ın ne kadar gereksiz olduğu hepinizin malumu. geçen nerden estiyse bunu düşünmeye başladım kendi kendime ulan nerden geliyor bu gereksiz "var" kullanımı diye.
biraz düşündükten sonra şöyle bir sonuca vardım, hemen bir örnekle anlatayım.
"i have three books." cümlesini ele alalım mesela. bu cümleyi çevirmek isterseniz, "3 kitaba sahibim." yerine "3 kitabım var."ı tercih edersiniz muhtemelen.
işte bu gibi örneklerden dolayı yabancıların kafasında have/had ile var arasında bir ilişki oluşuyor ve perfect tense ile cümle kuracakları zaman işin içine "var" giriyor.
misal perfect tense'de yapı şu şekildedir: subject + have/had + v3
işte yabancılar da perfect tense kullanacağı zaman bu yapıyı aynen türkçe'ye çevirip "ben var gitmek" gibi abuk sabuk bir sonuca ulaşıyorlar.
böylece yüzyıllardır dil bilimcilerin aklını kurcalayan bir soruya daha cevap vermiş bulunuyorum, eğer benden önce birileri yazdıysa da sikerim belasını ilk ben buldum.
