Arkadaşlar 14 yaşından beri ölüyüm sanki yaşamıyorum insan ne zaman ölü gibi olur anladım belkı benim gibi insanlar da vardır. Benim Anladığım zaman iste o yaşta bi çocuk olarak daha baba teriminin tadına yenı yenı vararken birden bire öyle gözlerimin içine bakarak sonsuzluğa gitmesi sonra herkezın 14 yaşında bi çocuğa artık bu evin direği sensin (LAN HALA ÖFKELiYiM SÖVESiM VAR.) diyorlar mal mal bakıyorum etrafa cıkıyorum dışarı bakıyorum babam tabutun içinde çıksın diye bekliyorum olmuyo insanın her gün ya sesini yüzünü unutursam diye korkması emin olun bundan acısı varmıdır bilmiyorum. sonra zaman biraz geçer sahte arkadaşlar gelır sende anlamazsın içindeki özlemi başkalarında ararsın aslında o arkadaşlar senin yanlızlığında boğacaklar haberin yoktur. tabi ki okul hayatı çoktan bitmiştir bir iş bulmuşsundur çalışıyosundur ama sanki artık ruhun yavaş yavaş olüyorda boş bir beden kalıyor gibi sonra o sahte dostların sizi yalnız hissettirmesi asıl yalnızlıkdan daha zordur. böyle boktan bir şey. sadece bir güzel yanı sadece bir o da sonunun nasıl olacağını bilmek.
