"allah, size kitab'ı (kur'ân'ı) açıklanmış olarak indirdiği halde, ondan başka bir hakem mi arayayım? kendilerine kitap verdiklerimiz, o kur'ân'ın, gerçekten rabbin katından hak olarak indirilmiş olduğunu bilirler. o halde sakın şüphe edenlerden olma." diyen arkadaş;
sakın bu da inanan kölelerin "ulan biz ne yapıyoruz? bu din nasıl bir din araştıralım, sorgulayalım" diyerek, kur'an'da da bahsedilen efendilerine (kimse bu efendiler? sanki kıllı bir amdan çıkmamış da altın kaplama bir amdan fırlamışlar gibi bunlara efendi olma hakkını kim veriyorsa artık) baş kaldırıp, isyan etmelerini engellemek adına uydurulmuş bir ayet olmasın! yani sen nasıl kanıtlarsın bunun ilahi bir gücün kelamı olduğunu?
nasıl bir ilahi güç kendine iman ettiğinden emin olduğu birbirinin tıpatıp aynısı olan ve kendi ürünü olan insanlar arasında birine efendi, diğerine köle deme ihtiyacı hisseder?
"ol dedim oldu" diyen bir tanrı; nasıl oluyor da köleliğe ihitiyaç duyar ve bunu yasaklayıcı bir kelam etmez? hal böyle iken domuz eti yemek pis bir şeydir evet, herşeyi bırak kokusu bile dayanılmazdır. bu ayetle yasaklanırken, neden kölelik yasaklanma mıştır? yoksa kölelik iyi bir şeydi de biz bir yerde bir şey mi kaçırdık?
