Kötülüğün belli bir akıl gerektirdiği malumunuzdur. Bu doğru.
Fakat aklını kapsamlı kullanan biri kötü olamaz. Kötülük akılla çelişen bir durumdur. Akıl, olacakların geri dönüşü ve en nihayet olan sonucuyla ilgilenme durumumdadır. Dolayısıyla kötülüğün kaynağı akıl tutulmasıdır. Pratik aklın ince hesapları içinde büyük resmi kaybetmektir.
En kötücül sonuç ise bireysel ve toplumsal olarak kötülüğün tanımıyla oynayarak kapsamlı aklı rahatlatma çabasıdır.
