ilk olarak lise 1 zamanı başlamıştı, farklı bir liseye geçtim ve herkes yabancıydı, bir kıza aşık olmuştum ve o kız kuzenimin en yakın arkadaşıydı, o kızla çıkmak istiyordum ancak kimseye söyleyemiyordum. bir gün kızı bana ayarlamak istediğini söylemişti kuzenim, kabul etmeyip kız arkadaşım olduğunu vs. istemediğimi söyleyip egomu tatmin etmeye mi çalışıyordum bilmiyorum ama kızla 1 hafta çıkma durumuna gelmiştim, kız yanına gitmeyi bıraktığımdan beni terk etmişti. ilk ve son olmuştu.
2. üniversiteye başlamak üzereyim neredeyse ve lise 1den beridir çoğu kız çıktı bu yaşıma kadar ilişki yaşamadan geldim, çünkü ilişkiyi kafamda kurgulayıp sonunu düşünüp boşuna gururumu incitmemeliyim diyordum hep. aldatılma- terk edilme vs. bunlar acı verecekti.
hepsinin yerine düşünce tarzım sabit kaldı, ulaşacağım veya ulaşamayacağım kızlara karşı nötr davranmak ve '50 kişi peşinden koşuyor ama beni seviyorsan sen geleceksin abazan değilim' diye düşünmek. tip var para var kas var ancak egomu tatmin etmek bana ilişkiden daha çok zevk veriyor, ihtiyaçları escort ile bitirmek bir yere kadar cinselliği götürüyor. diğer yandan yaşım geçiyor ne yapmalıyım diyorum ancak pişman değilim, am budalası olmaktansa felsefem bana daha keyif veriyor.
